Chapter 12

  et vidit Ionathas quia tempus eum iuvat et elegit viros et misit Romam statuere et renovare cum eis amicitiam  

  et ad Spartas et ad alia loca misit epistulas secundum eandem formam  

  et abierunt Romam et intraverunt in curiam et dixerunt Ionathas summus sacerdos et gens Iudaeorum miserunt nos ut renovetis amicitiam et societatem secundum pristinam  

  et dederunt illis epistulas ad ipsos per loca ut deducerent eos in terram Iuda cum pace  

  et hoc exemplum epistularum quas scripsit Ionathas Spartiatis  

  Ionathas summus sacerdos et seniores gentis et sacerdotes et reliquus populus Iudaeorum Spartiatis fratribus salutem  

  iam pridem missae erant epistulae ad Onian summum sacerdotem a Dario qui regnabat apud vos quoniam estis fratres nostri sicut rescriptum continet quod subiectum est  

  et suscepit Onias virum qui fuerat missus cum honore et accepit epistulas in quibus significabatur de societate et amicitia  

  nos cum nullo horum indigeremus habentes solacio sanctos libros qui sunt in manibus nostris  

  maluimus mittere ad vos renovare fraternitatem et amicitiam ne forte alieni efficiamur a vobis multa enim tempora transierunt ex quo misistis ad nos  

  nos ergo in omni tempore sine intermissione in diebus sollemnibus et ceteris quibus oportet memores sumus vestri in sacrificiis quae offerimus et observationibus sicut fas est et decet meminisse fratrum  

  laetamur itaque de gloria vestra  

  nos autem circumdederunt multae tribulationes et multa proelia et inpugnaverunt nos reges qui sunt in circuitu nostro  

  noluimus ergo vobis molesti esse neque ceteris sociis et amicis nostris in his proeliis  

  habuimus enim de caelo auxilium et liberati sumus nos et humiliati sunt inimici nostri  

  elegimus itaque Numenium Antiochi et Antipatrum Iasonis filium et misimus ad Romanos renovare cum eis amicitiam et societatem pristinam  

  mandavimus itaque eis ut veniant etiam ad vos et salutent vos ut reddant vobis epistulas nostras de innovatione fraternitatis nostrae  

  et nunc bene facietis respondentes nobis ad haec  

  et hoc rescriptum epistularum quod miserat Onias  

  rex Spartiarum Onias Ionathae sacerdoti magno salutem  

  inventum est in scriptura de Spartiatis et Iudaeis quoniam sunt fratres et quia sunt de genere Abraham  

  et nunc ex quo haec cognovimus bene facitis scribentes nobis de pace vestra  

  sed et nos rescripsimus vobis pecora nostra et possessiones nostrae vestrae sunt et vestra nostra mandavimus itaque haec nuntiari vobis  

  et audivit Ionathas quoniam egressi sunt principes Demetrii cum exercitu multo supra quam prius pugnare adversus eum  

  et exiit ab Hierusalem et occurrit eis in Amathite regione non enim dederat eis spatium ut ingrederentur regionem eius  

  et misit speculatores in castra eorum et reversi renuntiaverunt quia constituunt supervenire illis nocte  

  cum occidisset autem sol praecepit Ionathas suis vigilare et esse in armis paratos ad pugnam tota nocte et posuit custodes per circuitum castrorum  

  et audierunt adversarii quia paratus est Ionathas cum suis in bello et timuerunt et formidaverunt corde suo et accenderunt focos in castris suis  

  Ionathas autem et qui cum eo erant non cognoverunt usque mane videbant enim lumina ardentia  

  et secutus est Ionatha et non conprehendit eos transierant enim flumen Eleutherum  

  et divertit Ionathas ad Arabas qui vocantur Zabadei et percussit eos et accepit spolia eorum  

  et iunxit et venit Damascum et perambulavit omnem regionem illam  

  Simon autem exiit et venit usque ad Ascalona et ad proxima praesidia et declinavit in Ioppen et occupavit eam  

  audivit enim quod vellent praesidium tradere partibus Demetrii et posuit ibi custodes ut custodirent eam  

  et reversus est Ionathas et convocavit seniores populi et cogitavit cum eis aedificare praesidia in Iudaea  

  et aedificare muros in Hierusalem et exaltare altitudinem magnam inter medium arcis et civitatis ut separaret eam a civitate ut esset ipsa singulariter et neque emant neque vendant  

  et convenerunt ut aedificarent civitatem et cecidit murus qui erat super torrentem ab ortu solis et reparavit eum qui vocatur Caphetetha  

  et Simon aedificavit Adiada in Sephela et munivit eam et inposuit portas et seras  

  et cum cogitasset Tryfon regnare Asiae et adsumere diadema et extendere manum in Antiochum regem  

  timens ne forte non permitteret eum Ionathas sed pugnaret adversus eum quaerebat conprehendere eum et occidere et exsurgens abiit in Bethasan  

  et exiit Ionathas obviam cum quadraginta milibus virorum electorum in proelium et venit Bethasan  

  et vidit Tryfon quia venit cum exercitu multo ut extenderet in eum manus et timuit  

  et excepit eum cum honore et commendavit eum omnibus amicis suis et dedit ei munera et praecepit exercitibus suis ut oboedirent ei sicut sibi  

  et dixit Ionathae ut quid vexasti universum populum cum bellum nobis non sit  

  et nunc remitte eos in domos suas elige autem tibi viros paucos qui tecum sint et veni mecum Ptolomaidam et tradam illam tibi et reliqua praesidia et exercitum et universos praepositos negotii et conversus abibo propterea enim veni  

  et credidit ei et fecit sicut dixit et dimisit exercitum et abierunt in terram Iudam  

  retinuit autem secum tria milia virorum ex quibus remisit in Galileam duo milia mille autem cum eo venerunt  

  ut intravit autem Ionathas Ptolomaidam cluserunt portas Ptolomenses et conprehenderunt eum et omnes qui cum eo intraverant gladio interfecerunt  

  et misit Tryfon exercitum et equites in Galileam et in campum magnum ut perderent omnes socios Ionathae  

  at illi cum cognovissent quia conprehensus est et periit et omnes qui cum eo erant hortati sunt semet ipsos et exierunt parati in proelium  

  et videntes hii qui insecuti fuerant quia pro anima res est illis reversi sunt  

  illi autem venerunt omnes cum pace in terram Iuda et planxerunt Ionathan et eos qui cum eo fuerant valde et luxit Israhel luctu magno  

  et quaesierunt omnes gentes quae erant in circuitu eorum perdere eos dixerunt enim  

  non habent principem et adiuvantem nunc ergo expugnemus illos et tollamus de hominibus memoriam eorum