Chapter 105

   Kremtoni Zotin, lutjuni për ndihmë emrit të tij, bëni të njohura veprat e tij midis popujve.  

   Këndojini atij, këndojini lavde atij, mendoni thellë tërë mrekullitë e tij.  

   Mburruni me emrin e tij të shenjtë; le të kënaqet zemra e tërë atyre që kërkojnë Zotin.  

   Kërkoni Zotin dhe forcën e tij; kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij.  

   Mbani mend çuditë që ai ka bërë, mrekullitë dhe gjykimet e gojës së tij,  

   ju, o pasardhës së Abrahamit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhur të tij.  

   Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij janë mbi gjithë tokën.  

   Ai mban mend përjetë besëlidhjen e tij dhe për një mijë breza fjalën e komanduar prej tij,  

   besëlidhjen që lidhi me Abrahamin dhe betimin që i bëri Isakut,  

   që i konfirmoi Jakobit si statut të tij dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme,  

   duke thënë: "Unë do të të jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj",  

   kur nuk ishin veçse një numër i vogël, shumë të pakët dhe të huaj në vend,  

   dhe shkonin nga një komb te tjetri, nga një mbretëri te një popull tjetër.  

   Ai nuk lejoi që t`i shtypte njeri; përkundrazi ndëshkoi disa mbretër për hir të tyre,  

   dhe tha: "Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos bëni asnjë të keqe profetëve të mi".  

   Pastaj solli zinë e bukës në vend dhe shkatërroi çdo burim ushqimesh.  

   Dërgoi para tyre një njeri, Jozefin, që u shit si skllav.  

   I shtrënguan këmbët me pranga dhe u rëndua me zinxhirë hekuri.  

   Fjala e Zotit e vuri në provë, deri sa u plotësua ajo që kishte thënë.  

   Atëherë mbreti dërgoi ta zgjidhnin, sunduesi i popujve dërgoi ta çlironin,  

   dhe e bëri zot të shtëpisë së tij dhe qeveritar mbi të gjitha pasuritë e tij,  

   për t`i lidhur princat e tij me gjykimin e tij dhe për t`u mësuar pleqve të tij diturinë.  

   Edhe Izraeli erdhi në Egjipt dhe Jakobi qëndroi për ca kohë në vendin e Kamit.  

   Dhe Perëndia e shumëzoi shumë popullin e tij dhe e bëri më të fuqishëm se armiqtë e tij.  

   Pastaj ndryshoi zemrën e tyre, me qëllim që të urrenin popullin e tij dhe të kurdisnin mashtrime kundër shërbëtorëve të tij.  

   Atëherë ai dërgoi Moisiun, shërbëtorin e tij, dhe Aaronin që ai kishte zgjedhur.  

   Ata kryen midis tyre mrekullitë e urdhëruara prej tij dhe bënë çudira në tokën e Kamit.  

   Dërgoi terrin dhe e bëri vendin të binte në errësirë, dhe ata nuk kundërshtuan fjalën e tij.  

   I ndryshoi ujërat e tij në gjak dhe bëri që të ngordhnin peshqit e tij.  

   Vendi i tyre u mbush me bretkosa të cilat hynë deri në dhomat e mbretërve të tyre.  

   Me fjalën e tij erdhën një shumicë e madhe insektesh dhe mushkonjash në të gjithë territorin e tyre.  

   U dërgoi breshër në vend të shiut dhe flakë zjarri në vendin e tyre;  

   goditi edhe vreshtat e tyre dhe drurët e fikut, shkatërroi drurët e territorit të tyre.  

   Ai foli, dhe erdhën karkaleca dhe vemje në numër të madh,  

   që përpinë tërë bimësinë e vendit të tyre dhe hëngrën frytin e tokës së tyre.  

   Ai goditi edhe të gjithë të parëlindurit në vendin e tyre, prodhimet e para në tërë fuqinë e tyre;  

   dhe e nxori popullin e tij me argjend dhe me ar, dhe nuk pati asnjeri ndër fiset e tij që të tronditej.  

   Egjiptasit u gëzuan nga ikja e tyre, sepse tmerri i Izraelit kishte rënë mbi ta.  

   Ai shpalosi një re për t`i mbuluar dhe ndezi një zjarr për t`i ndriçuar natën.  

   Me kërkesën e tyre ai solli shkurtat dhe i ngopi me bukën e qiellit.  

   Çau shkëmbin dhe dolën prej tij ujëra; këto rridhnin në shketëtirë si një lumë.  

   Sepse atij iu kujtua premtimi i shenjtë që i kishte bërë Abrahamit, shërbëtorit të tij;  

   pastaj nxori popullin e tij me gëzim dhe njerëzit e tij të zgjedhur me britma gëzimi,  

   dhe u dha atyre vendet e kombeve, dhe ata trashëguan frytin e mundit të popujve,  

   me qëllim që të respektonin statutet e tij dhe t`u bindeshin ligjeve të tij. Aleluja.