| Chapter 22 |
1 |
et factum est verbum Domini ad me dicens
|
2 |
et tu fili hominis num iudicas num iudicas civitatem sanguinum
|
3 |
et ostendes ei omnes abominationes suas et dices haec dicit Dominus Deus civitas effundens sanguinem in medio sui ut veniat tempus eius et quae fecit idola contra semet ipsam ut pollueretur
|
4 |
in sanguine tuo qui a te effusus est deliquisti et in idolis tuis quae fecisti polluta es et adpropinquare fecisti dies tuos et adduxisti tempus annorum tuorum propterea dedi te obprobrium gentibus et inrisionem universis terris
|
5 |
quae iuxta sunt et quae procul a te triumphabunt de te sordida nobilis grandis interitu
|
6 |
ecce principes Israhel singuli in brachio suo fuerunt in te ad effundendum sanguinem
|
7 |
patrem et matrem contumeliis adfecerunt in te advenam calumniati sunt in medio tui pupillum et viduam contristaverunt apud te
|
8 |
sanctuaria mea sprevistis et sabbata mea polluistis
|
9 |
viri detractores fuerunt in te ad effundendum sanguinem et super montes comederunt in te scelus operati sunt in medio tui
|
10 |
verecundiora patris discoperuerunt in te inmunditiam menstruatae humiliaverunt in te
|
11 |
et unusquisque in uxorem proximi sui operatus est abominationem et socer nurum suam polluit nefarie frater sororem suam filiam patris sui oppressit in te
|
12 |
munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem usuram et superabundantiam accepisti et avare proximos tuos calumniabaris meique oblita es ait Dominus Deus
|
13 |
ecce conplosi manus meas super avaritiam tuam quam fecisti et super sanguinem qui effusus est in medio tui
|
14 |
numquid sustinebit cor tuum aut praevalebunt manus tuae in diebus quos ego faciam tibi ego Dominus locutus sum et faciam
|
15 |
et dispergam te in nationes et ventilabo te in terras et deficere faciam inmunditiam tuam a te
|
16 |
et possidebo te in conspectu gentium et scies quia ego Dominus
|
17 |
et factum est verbum Domini ad me dicens
|
18 |
fili hominis versa est mihi domus Israhel in scoriam omnes isti aes et stagnum et ferrum et plumbum in medio fornacis scoria argenti facti sunt
|
19 |
propterea haec dicit Dominus Deus eo quod versi estis omnes in scoriam propterea ecce ego congregabo vos in medium Hierusalem
|
20 |
congregatione argenti et aeris et ferri et stagni et plumbi in medium fornacis ut succendam in eam ignem ad conflandum sic congregabo in furore meo et in ira mea et requiescam et conflabo vos
|
21 |
et congregabo vos et succendam vos in igne furoris mei et conflabimini in medio eius
|
22 |
ut conflatur argentum in medio fornacis sic eritis in medio eius et scietis quia ego Dominus effuderim indignationem meam super vos
|
23 |
et factum est verbum Domini ad me dicens
|
24 |
fili hominis dic ei tu es terra inmunda et non conpluta in die furoris
|
25 |
coniuratio prophetarum in medio eius sicut leo rugiens capiensque praedam animam devoraverunt opes et pretium acceperunt viduas eius multiplicaverunt in medio illius
|
26 |
sacerdotes eius contempserunt legem meam et polluerunt sanctuaria mea inter sanctum et profanum non habuere distantiam et inter pollutum et mundum non intellexerunt et a sabbatis meis averterunt oculos suos et coinquinabar in medio eorum
|
27 |
principes eius in medio illius quasi lupi rapientes praedam ad effundendum sanguinem et perdendas animas et avare sectanda lucra
|
28 |
prophetae autem eius liniebant eos absque temperamento videntes vana et divinantes eis mendacium dicentes haec dicit Dominus Deus cum Dominus non sit locutus
|
29 |
populi terrae calumniabantur calumniam et rapiebant violenter egenum et pauperem adfligebant et advenam opprimebant calumnia absque iudicio
|
30 |
et quaesivi de eis virum qui interponeret sepem et staret oppositus contra me pro terra ne dissiparem eam et non inveni
|
31 |
et effudi super eos indignationem meam in igne irae meae consumpsi eos viam eorum in caput eorum reddidi ait Dominus Deus
|