| Chapter 8 |
1 |
et factum est deinceps et ipse iter faciebat per civitatem et castellum praedicans et evangelizans regnum Dei et duodecim cum illo
|
2 |
et mulieres aliquae quae erant curatae ab spiritibus malignis et infirmitatibus Maria quae vocatur Magdalene de qua daemonia septem exierant
|
3 |
et Iohanna uxor Chuza procuratoris Herodis et Susanna et aliae multae quae ministrabant eis de facultatibus suis
|
4 |
cum autem turba plurima conveniret et de civitatibus properarent ad eum dixit per similitudinem
|
5 |
exiit qui seminat seminare semen suum et dum seminat aliud cecidit secus viam et conculcatum est et volucres caeli comederunt illud
|
6 |
et aliud cecidit supra petram et natum aruit quia non habebat humorem
|
7 |
et aliud cecidit inter spinas et simul exortae spinae suffocaverunt illud
|
8 |
et aliud cecidit in terram bonam et ortum fecit fructum centuplum haec dicens clamabat qui habet aures audiendi audiat
|
9 |
interrogabant autem eum discipuli eius quae esset haec parabola
|
10 |
quibus ipse dixit vobis datum est nosse mysterium regni Dei ceteris autem in parabolis ut videntes non videant et audientes non intellegant
|
11 |
est autem haec parabola semen est verbum Dei
|
12 |
qui autem secus viam sunt qui audiunt deinde venit diabolus et tollit verbum de corde eorum ne credentes salvi fiant
|
13 |
nam qui supra petram qui cum audierint cum gaudio suscipiunt verbum et hii radices non habent qui ad tempus credunt et in tempore temptationis recedunt
|
14 |
quod autem in spinis cecidit hii sunt qui audierunt et a sollicitudinibus et divitiis et voluptatibus vitae euntes suffocantur et non referunt fructum
|
15 |
quod autem in bonam terram hii sunt qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent et fructum adferunt in patientia
|
16 |
nemo autem lucernam accendens operit eam vaso aut subtus lectum ponit sed supra candelabrum ponit ut intrantes videant lumen
|
17 |
non enim est occultum quod non manifestetur nec absconditum quod non cognoscatur et in palam veniat
|
18 |
videte ergo quomodo auditis qui enim habet dabitur illi et quicumque non habet etiam quod putat se habere auferetur ab illo
|
19 |
venerunt autem ad illum mater et fratres eius et non poterant adire ad eum prae turba
|
20 |
et nuntiatum est illi mater tua et fratres tui stant foris volentes te videre
|
21 |
qui respondens dixit ad eos mater mea et fratres mei hii sunt qui verbum Dei audiunt et faciunt
|
22 |
factum est autem in una dierum et ipse ascendit in naviculam et discipuli eius et ait ad illos transfretemus trans stagnum et ascenderunt
|
23 |
navigantibus autem illis obdormiit et descendit procella venti in stagnum et conplebantur et periclitabantur
|
24 |
accedentes autem suscitaverunt eum dicentes praeceptor perimus at ille surgens increpavit ventum et tempestatem aquae et cessavit et facta est tranquillitas
|
25 |
dixit autem illis ubi est fides vestra qui timentes mirati sunt dicentes ad invicem quis putas hic est quia et ventis imperat et mari et oboediunt ei
|
26 |
enavigaverunt autem ad regionem Gerasenorum quae est contra Galilaeam
|
27 |
et cum egressus esset ad terram occurrit illi vir quidam qui habebat daemonium iam temporibus multis et vestimento non induebatur neque in domo manebat sed in monumentis
|
28 |
is ut vidit Iesum procidit ante illum et exclamans voce magna dixit quid mihi et tibi est Iesu Fili Dei altissimi obsecro te ne me torqueas
|
29 |
praecipiebat enim spiritui inmundo ut exiret ab homine multis enim temporibus arripiebat illum et vinciebatur catenis et conpedibus custoditus et ruptis vinculis agebatur a daemonio in deserta
|
30 |
interrogavit autem illum Iesus dicens quod tibi nomen est at ille dixit Legio quia intraverunt daemonia multa in eum
|
31 |
et rogabant illum ne imperaret illis ut in abyssum irent
|
32 |
erat autem ibi grex porcorum multorum pascentium in monte et rogabant eum ut permitteret eos in illos ingredi et permisit illos
|
33 |
exierunt ergo daemonia ab homine et intraverunt in porcos et impetu abiit grex per praeceps in stagnum et suffocatus est
|
34 |
quod ut viderunt factum qui pascebant fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in villas
|
35 |
exierunt autem videre quod factum est et venerunt ad Iesum et invenerunt hominem sedentem a quo daemonia exierant vestitum ac sana mente ad pedes eius et timuerunt
|
36 |
nuntiaverunt autem illis et qui viderant quomodo sanus factus esset a Legione
|
37 |
et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gerasenorum ut discederet ab ipsis quia timore magno tenebantur ipse autem ascendens navem reversus est
|
38 |
et rogabat illum vir a quo daemonia exierant ut cum eo esset dimisit autem eum Iesus dicens
|
39 |
redi domum tuam et narra quanta tibi fecit Deus et abiit per universam civitatem praedicans quanta illi fecisset Iesus
|
40 |
factum est autem cum redisset Iesus excepit illum turba erant enim omnes expectantes eum
|
41 |
et ecce venit vir cui nomen Iairus et ipse princeps synagogae erat et cecidit ad pedes Iesu rogans eum ut intraret in domum eius
|
42 |
quia filia unica erat illi fere annorum duodecim et haec moriebatur et contigit dum iret a turbis conprimebatur
|
43 |
et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis duodecim quae in medicos erogaverat omnem substantiam suam nec ab ullo potuit curari
|
44 |
accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius et confestim stetit fluxus sanguinis eius
|
45 |
et ait Iesus quis est qui me tetigit negantibus autem omnibus dixit Petrus et qui cum illo erant praeceptor turbae te conprimunt et adfligunt et dicis quis me tetigit
|
46 |
et dixit Iesus tetigit me aliquis nam ego novi virtutem de me exisse
|
47 |
videns autem mulier quia non latuit tremens venit et procidit ante pedes illius et ob quam causam tetigerit eum indicavit coram omni populo et quemadmodum confestim sanata sit
|
48 |
at ipse dixit illi filia fides tua te salvam fecit vade in pace
|
49 |
adhuc illo loquente venit a principe synagogae dicens ei quia mortua est filia tua noli vexare illum
|
50 |
Iesus autem audito hoc verbo respondit patri puellae noli timere crede tantum et salva erit
|
51 |
et cum venisset domum non permisit intrare secum quemquam nisi Petrum et Iohannem et Iacobum et patrem et matrem puellae
|
52 |
flebant autem omnes et plangebant illam at ille dixit nolite flere non est mortua sed dormit
|
53 |
et deridebant eum scientes quia mortua esset
|
54 |
ipse autem tenens manum eius clamavit dicens puella surge
|
55 |
et reversus est spiritus eius et surrexit continuo et iussit illi dari manducare
|
56 |
et stupuerunt parentes eius quibus praecepit ne alicui dicerent quod factum erat
|